KTM Duke 390 ve uzun yol incelemesi…
Cambaz ismini verdiğim KTM Duke 390 motosikletimle birlikteliğim bir seneyi aşmış durumda, kendisi ile geçen ilk yaz mevsiminde 8000 kilometreden fazla yol yaptık. Bu süreçte de KTM markası ve Duke 390 serisi hakkında haliyle epey bilgi edinmiş oldum. Çevremde Cambaz’ı gören bir çok arkadaşın, “abi uzun yolda böbrek taşı düşürür”, “küçük bu abi be” gibi söylemlerini bildiğimden, sizlere KTM Duke 390 ile uzun yol konusunu biraz anlatayım dedim.
44 beygir gücü, ve 140 kilo kuru ağırlığı ile emsalleri arasında en haylaz motosikletlerden birisi olan KTM Duke 390, aslında şehir içi sürüşler için tasarlanmış bir model. Adventure serisi gibi heybetli değil, bagaj konusunda da yeterli olduğu söylenemez, ancak sürüş ve yol tutuşu gibi özelliklerde KTM imzasının etkisini taşıyor. Görünüm olarak da, turuncu şasi ve tekerler, şirin ve dikkat çekici olmakla beraber, uzun yolda görünürlüğünüzü arttırıyor. Küçük bir motor görüntüsü altında, hırt bir karakter taşıdığından, özellikle şehir içinde sizi küçümsemeye çalışan bir çok araba sürücüsünü şaşırtmanız mümkün. Hazır şekilden bahsetmişken, eğer “mekanın önünde kızlar bana baksın” isteğiniz varsa, Duke 390 o motor değil. Hatta KTM’nin RC serisi dışında neredeyse hiç bir motosikleti artçı cezbedecek şekilde yapılmıyor. Çünkü bu markanın asıl amacı, sürücünün yoldan ve motorundan keyif alması ki, bu keyfi inanın her yolculuğumda yaşıyorum.
Cambaz ile ilk uzun yol sayılacak sürüşüm, İstanbul – Gölcük güzergahında oldu. Bu sürüşte, yoldaki performansını görmek istediğimden feribot kullanmadan, körfezi baştan sona Eski İzmit Yolu üstünden geçmeyi tercih ettim. Tabii ilk sürüş olması ve motorun henüz rodajda olması nedeniyle şu anki sürüşlerime nazaran fazlası ile sakin ve yavaş bir seyahat yaptım. Gazı en fazla %70-80 gibi oranlarda açıp, redline sınırına gelmeden yolda rahalıkla 120 km hızı yakaladım, İzmit’i geçtiğimde 140 – 150 gibi hızları görebiliyordum.
[embedyt] https://www.youtube.com/embed?listType=playlist&list=PLrEYRyvzIruEZORkQR2QVq5v4Eix3cLGz&v=P-Sxh7fEnzU[/embedyt]
Satın aldığımda, eğitmeninden, arkadaşlarıma kadar bir çok kişi “aman abi, deli bir tork var, dikkat et” demişti, ancak ben bu seviyede bir delilik görmedim. Zira motor 3000 rpm devire kadar nispeten yumuşak başlı ama sonrasında ufaktan deliriyor. Bu aralığa bileğiniz alıştığında da sorun yaşamıyorsunuz. Ancak, belirtmemde fayda var. KTM Duke 390, motora hiç binmemiş birisi için bir “başlangıç motoru” değil. 0-100 km hıza 6 saniyede ulaşabiliyorsunuz, 130 km hıza ise varmak için de hiç beklemiyorsunuz, sonrasında işler değişiyor, zira hem rüzgar yemeye başlıyorsunuz, hem de motorun ivmelenmesi azalıyor. Yol tutuş konusunda, hem üzerinde standart gelen Metzeller lastikler, hem de çok iyi dengelenmiş süspansiyon ayarları ile KTM Duke 390 size güven veriyor. Hatta bazen aşırı güvenebiliyorsunuz. Aman diyeyim. 😉
Tek silindirli bir motora sahip KTM Duke 390 için titreşim eleştirisi her zaman yapılıyor, ve evet, motor park halinde çalışırken titreşimi hissediyorsunuz, ancak kalkıştan sonra 7000 rpm devire çıkana kadar da titreşim, abartıldığı kadar çok değil. Yine de 2 saatlik kullanım sonrasında elinizde uyuşukluk hissi yaşatacak kadar var. Sonuçta 400 cc altında, tek silindir ve haylaz bir motor kullanıyorsunuz.
Şehiriçi kullanımda KTM Duke 390 yerine kullanmak isteyeceğim başka bir motosiklet düşünemiyorum. O kadar keyifli ki, düşünmek de istemiyorum. Neredeyse gördüğünüz her boşluğa girebiliyorsunuz, her alanda rahatlıkla manevra yapabiliyor ve şehiriçi trafik hızlarında, deli gibi ivmelenip, trafiği bir anda arkanızda bırakabiliyorsunuz. Seri kullanımda kaydırmalı debriyaj ve ABS gibi nimetlerin çok faydasını göreceğinizden emin olun. Kalkış konusunda da yanınıza yaklaşan araçların sizi şaşkınlıkla izlemeleri de çok eğlenceli olabiliyor. Tüm bunların karşılığı olarak altınızda sürekli fan açan bir motorunuz olacak. Düşük devirlerde dur kalk yapmayı da pek sevmiyor Duke 390, ama sorunsuz görevini yapıyor. Beni hiç rahatsız etmemesine rağmen, bazılarınız için bunları belirtmemde fayda olacağını düşündüm.
KTM Duke 390, aklınızda otobanda yardırmak varsa, size göre değil, çünkü tam gücünü hissettiğiniz hızlar 130-140 km civarları. Ülkemizdeki otobanlarda da durum malum, 120 km hızla gidene yavaş deniyor. Yine de, sizi otobanda dertlendirecek bir motosiklet değil, 4-5. viteslerde tatlı tatlı hızlanıp, 6. viteste keyifle yolun tadını çıkarabilirsiniz. Selenin sertliği konusuna da değinmekte fayda var. Evet, sele sert, fakat bu kadar tantana yapılacak bir sertlik olduğunu düşünmüyorum. Tabii bu kişiden kişiye değişecek bir seçim. Çözümsüz de değil, ister KTM’nin Power Parts reyonundan, ister Aliexpress gibi sitelerdeki hesaplı ve benzeri ürünlerden faydalanabilirsiniz.
Yakıt tüketimi konusunda Duke 390, harika bir iş başarıyor diyebilirim. 1 litre benzinle 20 ile 29 km arası yol gidebileceğinizi söyleyeyim. Tabii sert rüzgar yiyorsanız bu rakamlar 1-2 kilometre değişebilir. Depo küçük, ama 11 litrelik hacmini doldurduğunuzda 200 – 230 kilometre yol yapabiliyorsunuz, ki ben İstanbul – Antalya arasında 3 depo benzin alıyorum, 4. depoyu doldurduktan sonra da Antalya’da epey geziyorum.
KTM Duke 390 ile arkanızda artçı varsa, normal kullanım şeklinizde vazgeçmeniz gerekiyor. Torklu bir makinedesiniz, ve gazı açtığınızda tepkiler sert olacak, üstüne de artçı koltuğunun yerleşimini ekleyince, illa seri gideceğim derseniz, ocakta kafa tokuşturmayı öğrenememiş çömezler gibi baş ağrısı çekebilirsiniz. Bu yüzden artçılı sürüşte gazı normalden daha yumuşak kullanmanızı öneririm. Tutunma yerleri yeterli, ancak artçının size tutunması daha iyi olacaktır. Uzun yolculukta ise artçınız biraz popo ağrısı çekebilir. Üstüne de bagaj konusunda yeriniz olmadığını söyleyeyim. Tabii, benim gibi arka çanta demiri alıp, topcase taktırmanız da bir olasılık.
Her ne kadar KTM, şanını Paris – Dakar rallisinin birinciliğini yıllardır kimseye kaptırmaması ile yapsa da, KTM Duke 390, arazide kullanılacak bir motosiklet değil. Sert süspansiyon, offroad kullanımda hakimiyetinizi azaltıyor, tırmanacağınız tüm yerlerde 1. viteste kalmanız gerekiyor, 5-6bin rpm deviri aştığınızda da arazide kontrolünüzü kaybedeceğiniz bir tork alıyorsunuz. Bu yüzden köy yollarında filan tamam kullanılır da, dağa bayıra vurayım diyecekseniz, hem size, hem de motora yazık edersiniz.
Ama motorun asıl sevdiği yollar köy yollları. Hatta iki şerit, o rampalı virajlı yollar için üretilmiş olduğunu düşünebilirsiniz. Hele rampalarda boşluğu bulduğunuzda bileği biraz kırıp, 3-4 arabayı birden sollayabilecek bir güce sahipken, virajlarda kontra ile yatmak, motorun size verdiği güven hissinin tadına doyum olmuyor. Kontra demişken, belirtmemde fayda var. Gidonun yerleşimi diğer motorlara göre farklı olduğundan kontra tekniğini diğer motorlarla aynı şekilde yapmak garip gelebilir, ama alışmanız 10 ile 15 dakikanızı alacaktır.
Sonuç olarak, KTM Duke 390, fiyat – performans grafiğindeki yeri, işçiliği ve malzeme kalitesi, markanın güvenilirliği gibi unsurlarla doğru bir tercih. Aklınızda motosiklet ile uzun yol yapmak varsa da, hiç gözünüz korkmasın. KTM Duke 390, yolda olmanın her anından zevk alabileceğiniz bir motosiklet olacaktır.
4 Yorumlar
390 Duke almak için uzun zamandır niyetliydim ve bu sezona kısmet olacak gibi görünüyor.
Çok güzel ve samimi bir inceleme olmuş.
Kazasız belasız sürüşler dilerim.
Teşekkürler.
Yazı muhteşemdi. Tek kelime ile bilgilendirici. Teşekkürler paylaşım için..
Çok güzel ve detaylı bilgi veren cinsten bir yazı olmuş teşekkür ederim.
Şunu merak ediyorum: boyum kısa (1.68m) bu motora rahat binebilir miyim?
Evet, boyunuz bu motor için uygundur.